புகைப்படக்
கலைஞர் ஹென்க் ஓச்சப்பனுடன் ஒரு நேர்காணல்
- அ. ஆரோக்கியராஜ்
”தமிழர்களின் பாரம்பரிய
விளையாட்டான சல்லிக்கட்டு, தமிழக பண்பாட்டின் ஆன்மாவினை உள்ளடக்கியுள்ளது.
சல்லிக்கட்டுக்குத் தடை என்பது மக்களை பண்பாட்டு அநாதையாக மாற்றுகின்றது” என பெல்ஜியம் நாட்டு
புகைப்படக்கலைஞர் ஹென்க் ஓச்சப்பன் மதுரை குறித்த தமது அனுபவங்களைப் பற்றி பேசுகையில்
இவ்வாறு தனது உரையாடலைத் தொடங்குகிறார். மதுரை நகர் மற்றும் அதனைச் சுற்றியுள்ள கிராமப்பகுதிகளின்
மரபார்ந்த ஆன்மாவினை தனது கேமரா மூலம் படம்பிடித்து வருகின்றவர். மதுரை நகரில் உள்ள பெருவாரியான
மக்களுக்கு பரிச்சயமானவர்.
இருபது
ஆண்டுகளுக்கும் மேலாக மதுரையைச் சுற்றியுள்ள கிராமப்புறங்களின் வாழ்வியலை புகைப்படங்களாக
பதிவு செய்து வருபவர்.
சல்லிக்கட்டு
ஆதரவாளர். அவருடனான ஒரு நேர்காணல்…
1. அது என்ன பெயர் ஹென்க் ஓச்சப்பன்…?
1994ஆம் ஆண்டு நானும் எனது நண்பனும்
கொடைக்கானல் செல்வதற்காக வந்திருந்தோம். மதுரையிலிருந்து கொடைக்கானல் செல்லும் பேருந்தில்
பயணிக்கும் போது எங்களுடன் ஒரு ரிக்ஷா
ஓட்டுநரும் பயணித்தார்.
அவர் கொடைக்கானலில்
படிக்கும் தன் பிள்ளைகளுக்கு திண்பண்டங்களை வாங்கிக் கொண்டு அவர்களை பார்ப்பதற்காக
பள்ளிக்கு சென்று கொண்டிருந்தார்.
எனக்கு
தமிழ் கற்றுக் கொள்ளும் ஆர்வத்தில் எல்லோருடனும் இயல்பாக பேசி வந்தேன். அவ்வாறு அவருடனும் பேசிக்கொண்டு
வந்தேன்.
அவருடனான
அந்த பயணம் மறக்க முடியாத ஒன்றாக அமைந்தது. அவரிடம் உங்களை மதுரையில் எங்கு
சந்திக்கலாம் என்று கேட்டேன்.
மீனாட்சி
அம்மன் கோயிலுக்கு அருகில் இருந்த சென்ட்ரல் மார்க்கெட்டில் வந்தால் என்னை பார்க்கலாம்
என்று சொன்னார்.
கொடைக்கானலில்
எங்களின் வேலை முடிந்த பிறகு மதுரை வந்து அவரை சந்திக்கச் சென்றேன். அவர் மதுரையின் பல பகுதிகளுக்கு
என்னை அழைத்துச் சென்றதோடு மட்டுமல்லாமல் எனக்குத் தமிழ்மொழியையும் கற்றுக்கொடுத்தார். அவருடைய நட்பு எனக்கு
மிகவும் மகிழ்ச்சியளித்தது.
அவருடைய
பெயர்தான் ஒச்சப்பன்.
அதைத்தான்
ஓச்சப்பன் என என் பெயரோடு சேர்த்து ஹென்க் ஓச்சப்பன் என மாற்றிக்கொண்டேன்.
# ஒச்சப்பன்
என்ற பெயர், உச்சாண்டம்மன் என்ற அம்மனின் பெயரில் இருந்து வழங்கி வரும் பெயர். பெண் பிள்ளைகளாக
இருந்தால் ஒச்சாயி, ஒச்சம்மாள் என்றும், ஆண் பிள்ளைகளாக இருந்தால் ஒச்சப்பன் என பெயரிடுவது வழக்கம். உச்சாண்டம்மன்
என்பது தேவர் சமூகத்தினரின் ஒரு குல தெய்வப் பெயர்.
2. உங்களைப் பற்றியும் உங்கள் இந்திய பயணங்கள்
பற்றியும்…
நான் பெல்ஜியம் நாட்டின் அஸ்ட்வெர்ப் நகரைச் சேர்ந்தவன். ஜேக்கப் – டேனியல் பெட்ரோனெல்லா
எனது பெற்றோர்.
நான் கட்டடக்
கலை பயில ஆசைப்பட்டு கல்லூரியில்
சேர்ந்தேன். ஆனால் அந்த வயதில் எனக்கு
ஏற்பட்ட சிறுநீரகக் கோளாறு காரணமாக எனது படிப்பைத் தொடர முடியவில்லை. அதனால் படிப்பைப் பாதியிலேயே விட்டுவிட்டேன். பின்பு சிறைத் துறையில்
வேலைக்கு சேர்ந்தேன்.
சிறைத்துறை
அதிகாரியாக பணியாற்றி ஓய்வு பெற்றுவிட்டேன். இப்போ எனக்கு வயது 66 ஆகின்றது.
நான் 1987 ஆம் ஆண்டு முதன் முறையாக இந்தியாவிற்கு வந்தேன். பாண்டிச்சேரியில் உள்ள
அரவிந்தர் ஆசிரமத்திற்குத்
தான் நான்
முதலில் வந்தேன்.
அதன் பிறகு
ஒவ்வொரு ஆண்டும் நான் இங்கு வந்து கொண்டிருக்கின்றேன். நான் இந்தியாவில் புது தில்லி, ராஜஸ்தான், பாட்டியாலா, கல்கத்தா, டார்ஜிலிங், வாரணாசி, ஹரித்வார், ரிஷிகேஷ், மைசூரு, பெங்களூர், கேரளா உள்ளிட்ட பல நகரங்களுக்குச் சென்று வந்திருக்கின்றேன். புது தில்லியில் உள்ள
அனைத்து சமணப் பள்ளிகளுக்கும் சென்றுள்ளேன். இருப்பினும் எனக்கு மிகவும் பிடித்த
இடம் தமிழ்நாடு.
குறிப்பாக
மதுரை.
நான் கடந்த
பிறவியில் தமிழனாக பிறந்திருப்பேன் என அடிக்கடி எனது மதுரை நண்பர்களிடம் கூறுவேன். அந்த அளவுக்கு எனக்கு
மதுரை பிடித்துள்ளது.
தமிழ்நாடு
என் இரண்டாவது தாய் நாடு.
எனக்கு பைக் ஓட்டுவது மிக பிடிக்கும். மதுரையிலிருந்து ராமேஸ்வரம், பின் அங்கிருந்து கேரளா–ஆலப்பி, மூணார், வால்பாறை ஆகிய இடங்களுக்கு
எனது பைக்கிலேயே சென்று வந்துள்ளேன். இந்திய சாலைகளில் வண்டி ஓட்டுவது கொஞ்சம் சவாலனது
தான்.
ஏனெனில்
இங்கு போக்குவரத்து நெருக்கம் மிகுந்து காணப்படுகின்றது. டெல்லி சாலைகளில் இரு புறங்களிலும்
மூன்று வழிப் பாதைகள் இருந்தாலும் யாரும் அதை பின்பற்றுவதில்லை. அந்த அளவுக்கு நெரிசல்
மிகுந்த சாலைகளாக உள்ளன.
அதில் ஹெல்மெட்
அணிந்து கொண்டு வண்டி ஓட்டுவது இன்னும் கொஞ்சம் சவால்தான். ஏனெனில் இது போன்ற சாலைகளில்
வண்டி ஓட்டுவதற்கு அகண்ற பார்வைக் கோணம் தேவைப்படுகின்றது. ஹெல்மெட் போடுகின்ற போது பார்வை
அளவு குறைவாகத்தான் உள்ளது.
சட்டென்று
திரும்பிக் கூட பார்க்க முடியாத சூழல். இருந்தாலும் உயிர் காக்க ஹெல்மெட் அணிவது கட்டாயம்
என்ற தேவையை உணர வேண்டியுள்ளது.
3. மதுரை பற்றி…
மதுரையில் முதலில் எனக்கு பிடித்தது, மக்கள் மரியாதையோடு பழகுவது
தான்.
தமிழகத்தின்
தலைநகரமான சென்னையைக் காட்டிலும் மதுரை மக்கள் மரியாதையோடு பழகின்றனர். இங்கு விருந்தினர்களை
உபசரிக்கும் பண்பு மிகவும் மரியதைக்குரிய ஒன்றாக உள்ளது. அது எனக்கு மிகவும் பிடித்துள்ளது. மேலும் குடும்ப உறவுகளுக்கு
தமிழர்கள் அளிக்கின்ற மரியாதைக் குணம் என்னை மிகவும் ஈர்த்தது. அண்ணனின் முன்பு தம்பி
சிகரெட் கூட பிடிப்பதில்லை.
மதுரையில்
மிகவும் என்னை ஈர்த்தது,
மரபு, மதிப்பு, மரியாதை.
ஆனால் இங்குள்ள மக்களிடம் தொலைக்காட்சிகளும் திரைப்படங்களும்
ஒரு மிகப் பெரிய பிழையை உருவாக்கி வைத்துள்ளது. வெளிநாட்டில் இருந்து வருகின்ற
பெண்களை ஒரு காமப் படத்தில் வருகின்ற நாயகியைப் போல பார்த்து வருகின்றனர். அந்த பிழைக்கு மிக முக்கிய
பொறுப்பு ஊடகங்கள் தான்.
4. மதுரை உங்களுக்கு பிடிக்க காரணம்…
என்னைப் போன்ற வெளி நாட்டினர் மதுரைக்கு வந்தால்
மீனாட்சி அம்மன் கோயிலைத் தான் சுற்றி பார்க்க விரும்புவர். ஆனால் எனக்கு அது மட்டும்
போதுமானதாக இல்லை.
ஒரு நகரின்
ஆன்மா என்பது அதனைச்
சுற்றியுள்ள
கிராமங்களில் தான் இருக்கின்றது என நம்புபவன் நான். அங்கு தான் மக்களின் உண்மையான
அடையாளத்தையும்,
எதார்த்தமான
இயல்பையும் காண முடியும்.
ஆக நான்
மதுரையைச் சுற்றியுள்ள கிராமங்களை நோக்கி எனது பயணத்தைத் தொடர்ந்தேன்.
இங்குள்ள கிராமங்களில் மக்கள் தங்கள் மரபையும் அதன்
அடையாளங்களையும் இன்னும் பாதுகாத்து வருகின்றனர். இதற்கு மூன்று காரணங்கள் அடிப்படையாக
உள்ளது.
1. குடும்பம்: உறவுகளை பிணைத்து வைக்கும்
மிக முக்கியமான அம்சமாக இங்கு குடும்ப கட்டமைப்பு இருக்கின்றது. ஆணுக்கும் பெண்ணுக்கும்
இடையே உள்ள பந்தம்,
பெற்றோர்
பிள்ளைகளுக்கு இடையே உள்ள பாசம் என்பது உறவுக்கான காப்பீடாக உள்ளது. 2. மதம்: மேற்கத்திய நாடுகளில்
மதம் என்பது தனித்த ஒன்றாக உள்ளது. ஆனால் இங்கு மக்களின் வாழ்வில் ஒன்றுடன் ஒன்றாக கலந்திருக்கின்றது. பொட்டு வைத்தல், திருநீரு பூசுதல், பூ வைத்துக் கொள்ளுதல்
என சின்னச்
சின்ன நிகழ்வுகளிலும்
மதத்தின் பிரதிபலிப்பு தெரிகின்றது. இது சமுக பிணைப்பை உறுதி செய்கின்றது. 3. நாட்டாரியல்(Folk lore): இங்கு கடவுள் மனிதரால்
உருவாக்கப் படுகின்றது.
இங்கு இன்னும்
அதிகமாக மக்களின் பூர்வீகமான மரபு பின் தொடரப் பட்டு வருகின்றது. இது கிராமங்களை இன்றும்
உயிர்ப்புடன் வைத்திருக்கச் செய்கின்றது என நான் கருதுகின்றேன்.
5. மதுரை நகரின் தெருக்களைப் பற்றி…
மதுரை நகரின் தெருக்களில் மக்களுக்கு இடையேயான சமூகத்தொடர்பு
எனக்கு மிகவும் பிடித்துள்ளது.
எனது நாடானா
பெல்ஜியத்தில் வீடு,
அலுவலகம், ஹோட்டல் ஆகிய இடங்களில்
தான் மக்கள் பேசிக் கொள்வர்.
அங்கு தெரு
என்பது வெறும் பயணிக்கின்ற ஒரு இடம் மட்டுமே. இதே நிலை தான் அங்குள்ள கிராமங்களிலும். வீடு, விவசாய நிலம் என மட்டுமே. சாலையில் நடந்து செல்லும்
போது கூட பேசிக் கொள்வது அரிது.
நான் எனது
நாயுடன் நடைப் பயிற்சி செல்லும் போது முதலில் எனது நாய்க்கு தான் ஹாய் சொல்லுவார்கள். அதன் பிறகு வேண்டுமானால்
என்னுடன் பேசுவர்.
ஆனால் இங்கு
அப்படியில்லை.
சமூகத்தின்
எல்லா நிகழ்வுகளும் தெருக்களில் தான் நடக்கின்றது. இங்கு மக்களிடையே சமூகத் தொடர்பு
அதிகம் உள்ளது.
எதிர்படும்
மனிதர்களிடம் இயல்பாக என்னால் பேச முடிகின்றது. மேலும் என்னிடம் இருக்கும் கேமரா
மூலம் அவர்களை படம் எடுக்கும் போது அவர்களும் என்னுடன் சகஜமாக பேசத் தொடங்குகின்றனர். என்னுடைய நாய்க் குட்டியைப்
போன்று இங்கு கேமரா செயல்படுகின்றது.
மேலும் இங்கு தெருக்கள் மிக அழகான ஒன்றாக இருக்கின்றது. குறிப்பாக கிராமங்களில். மேற்கத்திய நாடுகளில்
அழகியலோடு வரையப்படுகின்ற சுவரோவியங்கள் (Graffiti) போன்று இங்கு பெண்கள் வாசலில்
கோலம் போடுவது ஒரு கலைத் தன்மையுடயதாக (Street Art) இருக்கின்றது. கோயில் சுவர்களும் அப்படியே. அதில் உள்ள கோடுகள் மிக
அழகாக இருக்கின்றது.
இப்படியிருக்க
இன்னொரு புறம் தெரு என்பது உண்மையில் மாசு பட்டு இருக்கிறதென்றே கருத முடிகின்றது. மிகப் பிரம்மாண்டமான
ஃப்ளெக்ஸ் பேனர்கள்,
சுவர்களில்
வரையப்படும் விளம்பரங்கள் என தெரு தனது அடையாளத்தை இழந்து வருகின்றன எனக் கருத முடிகின்றது. எங்கள் நாட்டில் வீட்டு
சுவரில் யாராவது அநாவசியமாக விளம்பரம் செய்யும் பொருட்டு பெயிண்ட் ஸ்பிரே கொண்டோ அல்லது
பெயிண்ட் மூலமாகவோ ஏதாவது கிறுக்கி மாட்டிக் கொண்டால் அந்த நபர் அதை அழித்து விட்டு
மீண்டும் அதே போல் பெயிண்ட் அடித்து தருவதற்கான மொத்த செலவையும் ஏற்க வேண்டும். ஆனால் இங்கு சில நிறுவனங்கள்
தங்களை பிரபலப் படுத்திக் கொள்வதற்காக மக்களின் தனிப்பட்ட இடங்களான வீட்டுச் சுவர்கள், பொது வெளிகளைப் பயன்படுத்துவது
மக்களின் மீது தங்களது கருத்துகளை திணிப்பதாக இருக்கின்றது.
இங்கு தான் ஒரு பொருளுக்கு அதிகப் படியான விளம்பரங்களைக்
காண முடிகின்றது.
எங்கள்
நாட்டில் நாங்கள் ஒரு பொருளை வாங்கும் போது அந்த பொருளின் விலையை ஒப்பிட்டு பார்த்து, அதன் நிறை குறைகளை அறிந்து
அதன் பிறகு பொருட்களை வாங்குவோம்.
ஆனால் இங்கு
அதிகப் படியான விளம்பரங்கள் மக்களை அந்த பொருளை வாங்கச் சொல்லி திணிக்கின்றது. மக்களை எக்ஸ்ப்ளாய்ட் (exploit) செய்கிறது. மக்களின் ரசிக மனோபாவம்
மிக உச்சமாக இருக்கின்றது.
6. அதிகமான சமணப் பள்ளிகளுக்குச் சென்று வந்துள்ளீர்கள். சமண சமயம் பற்றியும் தமிழர் வழிபாட்டு முறைகளைப்
பற்றியும் உங்கள் கருத்து?
சமணமும் பௌத்தமும் சம காலத்தில் உருவான சித்தாந்தங்கள். அவை மதங்கள் அல்ல. அவை வாழ்வை மேம்படுத்துகின்ற
தத்துவங்களைக் கொண்டவை.
ஆனால் இந்துத்துவம்
என்பது மதம்.
வாய்வழிக்
கதைகள் இலக்கியங்களாக புராணங்களாக மாறி கடவுள் என்ற கட்டமைப்பில் உருவானது. பிரம்மா என்ற கடவுளில்
இருந்து இந்து மதம் தனது கடவுள்களை விரிவு படுத்திக் கொண்டுள்ளது. திராவிடர்கள் இயற்கையை
வழிபட்டவர்கள்.
இந்து மதம் நான்காம் நூற்றாண்டில் இந்தியாவில் பரவ
ஆரம்பித்தது.
சமணம் மற்றும்
பௌத்த மதங்களை அழித்து வளர்ந்தது.
ஆனால் திராவிடர்கள்
தங்கள் பண்பாட்டை இன்னும் முற்றிலுமாக இழந்து விடவில்லை. இன்றும் விவசாயிகள் அவற்றை பின்பற்றி
வருகின்றனர்.
கார்த்திகை
தீபம் என்பது தமிழர்களின் பாரம்பரியமான ஒரு பண்டிகை. அது போல ஹோலிப் பண்டிகையை என்பது
மிக நுட்பமாக நோக்கினால் அதன் அடிப்படை திராவிடம் என்பது புரியும். நான்காம் நூற்றாண்டில்
இந்து மதம் எல்லா ஆவணங்களையும் அழித்தது. ஆனால் சமணர்கள் தங்களது ஆவணங்களைப் பாதுகாத்து வந்துள்ளனர். அதை இன்றும் கூட நூலகத்தில்
பாதுகாத்து வருகின்றனர் சமணர்கள்.
7. ஜல்லிக்கட்டு குறித்த உங்களின் நிலைப்பாடு?
ஜல்லிக்கட்டு விவசாயிகளின் மிகவும் பழமையான விளையாட்டு. இது தமிழக கிராமங்களின்
ஆன்மாவினை உள்ளடக்கியுள்ளது.
மக்களின்
பாரம்பரியமான பண்பாடுதான் அந்த சமூகத்தின் ஆன்மாவாக உள்ளது. ஒரு தேசம் தனது ஆன்மாவினை
தொலைத்துவிட்டு எதை நோக்கி பயணிக்கின்றது? பாரம்பரிய பண்பாட்டினை இழந்த
தலைமுறையினர் பண்பாட்டு அநாதைகளாக கருதப்படுவர்.
8. PETA போன்ற அமைப்புகள் ஜல்லிக்கட்டு விளையாட்டுக்குத் தடை கோரி வழக்குத்
தொடர்ந்து போராடி வருகின்றன. இவ்விளையாட்டு எருதுகளை கொடுமைப் படுத்துவதாக கூறிவருகின்றனர்.
அது குறித்த உங்கள் கருத்து?
அமெரிக்காவைச் சேர்ந்த PETA என்ற மிருகநல அமைப்பு
ஜல்லிகட்டுக்கு எதிரான வேலைகளை மும்முரமாக மேற்கொண்டு வருகிறது. ஜல்லிகட்டுக்கு
தடைவாங்க முக்கிய காரணமாக விளங்கியதும் இந்த PETA அமைப்புதான். அமெரிக்காவில்
ஒவ்வொரு வருடமும் பல்லாயிரக்கணக்கான நாய் குட்டிகளையும் பூனைக் குட்டிகளையும்
கொல்லும் இந்த PETAவிற்கு ஜல்லிகட்டு
பற்றி பேச என்ன அருகதை இருக்கிறது? மாடுகளை மனிதர்கள் வளர்க்கவே கூடாது, பால் அருந்தவே கூடாது
மாடுகளை கொண்டு சென்று காடுகளில் விட்டு விட வேண்டும் என்று கூறும் இந்த PETA அமைப்பு நம்
விவசாயிகளின் எதிரி. தமிழர்களின் எதிரி.
சல்லிக்கட்டு என்பது காளைகளை வதைக்கும் ஒரு
விளையாட்டு அல்ல. சல்லிக்கட்டு விளையாட்டுக்காகவே நன்கு பயிற்சி அளிக்கப்பட்ட
பிறகுதான் களத்தில் இறக்கப்படுகின்றது. அமெரிக்காவில் எருது பிடி விளையாட்டில்
நடைபெற்று வந்து சூது காரணாமாக அங்கு இந்த அமைப்பு போராடி தடை வாங்கியது. அதே
மனோநிலையில் சல்லிக்கட்டு விளையாட்டையும் PETA (இந்தியா) அமைப்பு அணுகி
வருகின்றது. இங்கு சல்லிக்கட்டு என்பது பண்பாட்டின் ஆன்மா என்பதை உணர வேண்டும்.
நன்றி: தின இதழ், 13-14, சனவரி, 2016
கருத்துகள் இல்லை:
கருத்துரையிடுக